55- عینک معلمی(8): قوانین!
1. توی دفتر مدرسه یکی از همکارا تعریف میکرد که :«یک مدیر مدرسه توی شهرمون، از اونجایی که میخواستن مدارس رو بازدید کنند و عملکرد مدیران رو بسنجند، آمده و مدرسه و کلاس ها رو رنگ و کارهای زیاده انجام داده بوده، اما وقتی که مسئولین آمدند برای بازدید گفتن چکار کردی؟ گفته که خب ببینید رنگ و غیره، گفته نه اینها قبول نیست! باید از حین کار کارگران عکس داشته باشی تا تکمیل شدنش خلاصه که باید مستند باشه، مسئوله رفته اداره کل و گفته کاری انجام نشده است». خلاصه که منم میخوام از این به بعد اگه کاری انجام دادم و برای دانش آموزان یه چیز اضافه تر فرستادم یا اگه «اقدام پژوهی» و «درس پژوهی» انجام دادم حتما از اون چت یا گروه اسکرین شات بگیرم (با تاریخ و پایه و جزئیات) که مستند داشته باشم.
2. نتیجه گیری تا الان که 6 ماه از مهر و سال اول میگذره: مهم ترین اصول کلاسداری: 1. جدی بودنه: سعی بر این باشه تا حد امکان حتی لبخند نزنه و جدی باشه و بلند صحبت کنه! جدی بودن چه در انظباط چه در درس به این صورت که 0.25 نمره هم الکی و مفت به دانش آموز نده، 2. داشتن قوانینه: قوانین به این صورت که: موقع درس دادن کسی صحبت کنه دفعه اول: تذکر میگیره، دفعه دوم: منفی میگیره، دفعه سوم: فرستاده میشه دفتر، دفعه چهارم: تا والدینش نیاد اخراجه از کلاس؛ این مهم ترین قانونه؛ با وجود این قوانین باید سعی کنم در حین جدی بودن یه جوری فضای رفاقت باشه نه رفاقت شدید در حد تعادل، اینطوری که رفاقت باشه اما 0.25 به کسی ارفاق نشه :/ سخته ولی حس می کنم باید اینطوری باشه؛ چون رشته ای که خوندم (جامعه شناسی)؛ بهم میگه یکی از اشکال قدرت اجتماعی(تاثیرگذاری بر روی اراده دیگری)، قدرتی هست که با رضایت افراد به دست بیاد دارای مقبولیت هست؛ یه نکته ای که باید باز توجه بشه اینه که بهتره قبل از اینکه اخراج و اینکارها انجام بشه یه بار با دانش آموز حرف بزنیم، که آقا مشکلت با کلاس چیه؟ علت اینکه گوش نمیکنی چیه؟ و اینجا بهش بگیم که ببین اگه باز تکرار بشه برخلاف میلم مجبورم بیرونت کنم!
3. یادمه دوران دانشجویی خیلی از دانشجویان میگفتن که استاد فلانی نمره کیلویی میده و انگار نگاه میکنه به عکس دانشجو نمره میده، اینکارها باعث میشد انگیزه دانشجو از بین بره، کلا یکی از دلایلی که من خیلی بی انگیزه شدم از ادامه تحصیل و ... همین بی ارزش بودن این همه درس خوندن و پروژه هامون بود اینکه ما از اول ترم کلی وقت میگذاشتیم بعد یه دانشجو دیگه یه فایل از اینترنت میگرفت بر استاد میفرستاد اونم نه یه فایل خوب و کامل، بعد نمرشون مثل نمره ما میشد، چند روز پیش (12 اسفند) معلمان سراسر کشور یه پویش راه انداختن به اسم «نمره واقعی» که نمره واقعی برای دانش آموزان ثبت بشه که خیلی نتایج خوبی داره، امیدوارم به سرانجام برسه.
4. چند روز پیش سرگروه آموزشی درس مطالعات اجتماعی آمد برای بازدید، گفتن چرا دانش آموزان سوال ننوشتن توی کتابشون؟ گفتم برای اینکه بهره وری بالا باشه سوالات دروس رو توی گروه شاد براشون میفرستم و توی کلاس تدریس و پرسش داریم، گفتن اینا تا سوال ننویسن درست نمیخونن، باید حتما سوال بنویسن و باید کاربرگ و فعالیت توی کلاس کار کنین!
یه چیزی بگم امیدوارم ناراحت نشید
اما نمیتونم نگم
این همه درس خوندید تو دانشگاه فرهنگیان که با همون روش های سنتی با دانش آموزها برخورد کنید؟
لبخند نزنیم یعنی چی. این دیگه چه صیغه‌ایه. حرفه ای ترین و موفق ترین دبیرهایی که دیدم کلاسشون همیشه پر از شوخی و خنده بوده. فن بیان قوی+ ایجاد انگیزه که اول طرح درستون طراحی اش میکنید نصف بیشتر راه رو براتون هموار میکنه. بقیش هم ارزشیابی و بازخورد پیوسته است.
اگه فکر میکنید با عصا قورت دادن جذبه پیدا میکنید اشتباه میکنید. این چیزهایی که شما رو بهش توصیه میکنن بیشتر شبیه راه یه معلم می بخشید عقده‌ای شدنه