از تیر ماه پارسال (١۴٠٠) که کونگ‌فو توآ رو شروع کردم از اونجایی که استاد هنوز باشگاه نداشتند توی پارک یا بیابون (برای استقامت) تمرین میکردیم تا آبان خوب بود بعد توی یکی از تمرینات خیلی بد آسیب دیدم، دیگه چند ماهی نه میتونستم برم نه انگیزه ای داشتم بعد که استاد باشگاه راه انداختند، زنگ زدن که اگه دوست داشتی بیا، منم یه چند روز فکر کردم آخر تصمیم گرفتم دوباره شروع کنم تا همین قبل امتحانات هم تا میتونستم و درگیر دانشگاه نبودم میرفتم و توی همین مدت هم خیلی آسیب دیدم البته از من ضعیف تر هم اونجا هست اما نمیدونم چرا همش من آسیب میبینم!! ، بعد که هفته قبل رفتم دانشگاه برای ٣ امتحان فقط! توی خوابگاه نمیدونم موضوع چی بود، اما یکی از دوستان گفت ۴ ساله دارم دفاع شخصی کار میکنم! و همون جا چند تا فن رو انجام داد، واقعا هم با یکی، دو سال نمیشه به جایی رسید، در مسیر بودن و ادامه دادن خیلی حس خوبی داره، تابستون خب پیش همین استادم از مهر که دانشگاه شروع میشه هم نمیدونم، آیا میتونم اونجا یه باشگاه خوب پیدا کنم یا قراره دوباره وقفه بیاد؟
از سال کنکور هم بهم میگفت بیا که باعث میشه بهتر درس بخونی و فلان اما خب حوصله نداشتم امروز یه مقاله خوندم که از اثرات ورزش میگفت: زندگی شاد تر، پر انرژی بودن، تقویت حافظه، خلاق تر شدن و مقاوم در برابر بیماری ها حالا جدای از اینها باید استمرار داشته باشم توی کارام، اینم همون تغییر یک درصدی جیمز کلیر هست دیگه، نه؟