جزیره من

استاد «شماره 59» خواست که در مورد مشکلات آموزش مجازی در مقطع دبستان رو کار کنیم ؛ گفتند که میخواهیم پژوهش کیفی انجام بدیم و  هفته آینده هر کدوم از دانشجو ها سه تا پرسشنامه طرح کنند یکی برای دانش آموزان ، یکی برای معلمان و یکی هم برای والدین ؛ خود استاد هم توی کلاس به عنوان نمونه چند سوال رو مطرح کردند بعد هفته آیندش که سر کلاس استاد پرسشنامه ها رو به شکل تصادفی بررسی کرد و اشکالاتش رو گفت که تغییر بدین و همه از همین پرسشنامه استفاده کنند بعد کلاس حدودا یه ساعت بعد نماینده کلاس یه پرسشنامه فرستاد توی گروه و گفتند پرسشنامه هایی که استاد توی کلاس بررسی کرده بود رو بیخیال! استاد گفتند این پرسشنامه (آقای الف) از همه کاملتره بر اساس این انجام بدین ؛ خب من چند تا سایت برای طراحی پرسشنامه سر زدم که در آخر دیدم که همین گوگل فرم از همشون بهتر و بصرفه تره (برای مثال پرس لاین باید یه اشتراک 130 هزار تومنی می گرفتم چون فقط یه پرسشنامه میتونیم به صورت فعال استفاده کنیم)؛ سه تا پرسشنامه رو طراحی کردم بعد به یکی از دبستان های شهر رفتم و به مدیر گفتم که این گونه پژوهشی هستش اگه لطف کنید در کانال مدرسه یا هر جایی که صلاح میدونید اعلام کنید دانش آموزان شرکت کنند گفتند:«که برام بفرستین میبینم بعد گفتند اجباری که نیست؟» :/ گفتم خیر :/ نمیدونم چی میشد یه لینک ساده رو میگذاشتند توی کانال به هر حال ؛ دیدم که خب نمیشه اینطوری که به یه مدیر مدرسه دیگه زنگ زدم که  خوشبخانه قبول کردند ؛ و اینکه خوشبختانه اون تعدادی که لازم بود پرسشنامه رو تکمیل کردند که در اصل باید 3 دانش آموز ، 3 معلم ، 3 والدین تکمیل میکردند اما خب از این هم بیشتر شدند ؛  بعد اون روز همش میگم انگار برای مقاله یا  پایان نامه بخوام آینده کار کنم باید یه قرعه کشی بزارم که اگه کسی این پرسشنامه رو پر کرد به قید قرعه فلان تومن بهشون میدیم :// 

+اینجا بود که اون دو جلسه اصول مذاکره دوره فن بیان یادم افتاد که باید برم حسابی تمرینشون کنم.