جزیره من

 1. دو تا کلاس داشتیم که بینشون یک ساعت استراحت بود، بین این کلاس ها برای کارهای های جزئی برای یک ساعت رفتم کتابخونه دیدم یکی از دوستان اونجاست و کتاب آورده توی این یک ساعتی که توی دانشگاه هست اونو توی کتابخونه میخونه، تأثیر گذار بود! ولی فکرشو کن اگه حتی یک کتاب توی این وقت های مرده ی این ترم بخونه چقدر حس رضایت خوبی داره.

2. یکی از دوستان اتاق خوابگاهمون یه کتاب 864 صفحه ای رو داشت رو داره میخونه، بعد یکی دیگه از هم اتاقی هامون گفت این کتاب که داری میخونی باید روی جملاتش فکر کنی اینطوری خوندن فایده نداره، کلا این دوستمون زیاد اهل فکر کردنه. 

بعد باز این اومدم توی ذهنم که تو برای وقت های مرده ات چکار میکنی تلگرام و اینستاگرام میری :|

3. راستش قبلن ها گاهی که توی گروه کلاس بحث میشد میدیدم که طرف کلا فکر میکنه انگار چه دشمنی باهاش دارم و توهین و تحقیر میکرد و فلان از یه زمانی به بعد دیگه اول موقعیت رو چک میکردم ببینم فضاش چطوره بعد اگه باز نظرم رو خواستن نظر میدادم اما الان دیگه نه سعی میکنم 90 درصد در حوزه مطالعاتیم باشه و 10 درصدم گاهی شاید اتفاق افتاد! یه روز تو خوابگاه دو تا از دوستان داشتن بحث میکردن در مورد اتفاقات روز، یکیشون به طرف مقابل با لحن طنز گفت با این اوصاف و عقاید تضادمون دیگه سمتم نمیای، بعد طرف گفت نه طرز و عقیده افراد تاثیری روی دوستیمون نداره، از این که یه نفر میدیدم که اینقدر فهمیده و سطح تفکرش بالاس خوشحال شدم، این اتفاق وقتی این متن "هرکسی سبک زندگی خودش رو داره، عقیده ی خودش رو داره، افکار خودش رو داره، خط مشی خودش رو داره و این یعنی ازادی " رو از این وب خوندم یادم اومد، دقیقا این یعنی آزادی و ذهن باز.

4. ‏یکی از دوستان توی خوابگاه میگفت من از بحث کردن خیلی خوشم میاد چون وقتی بحث میکنی شاید طرف مقابل یه حرف جالب بزنه که حاصل ساعت ها فکر در موردش باشه، می‌گفت گاهی اوقات ساعت ها در مورد موضوعات فکر میکنم و روابطشون و اینا رو پیدا میکنم، خیلی قشنگ بود، میدونی اینکه فرد در طول هفته یک روز رو مشخص کنه و ساعاتی رو فقط اختصاص بده به فکر کردن خیلی حس خوبی داره :)